Kiedy weterynarz może wykonać usg?

Kiedy weterynarz może wykonać usg? Jest to pytanie, które zadaje sobie wielu właścicieli zwierząt. Badanie ultrasonograficzne, czyli USG, to nieinwazyjna metoda diagnostyczna, która pozwala na szybkie i precyzyjne określenie stanu zdrowia naszych pupili. Warto zatem wiedzieć, w jakich sytuacjach weterynarz może zdecydować się na wykonanie tego badania.

Sytuacje wymagające badania USG

Jednym z najczęstszych powodów wykonania USG przez weterynarza w Pszyczynie u zwierząt jest diagnostyka ciąży u samic. Badanie to pozwala na sprawdzenie, czy doszło do zapłodnienia, a także monitorowanie rozwoju płodów. Ultrasonografia jest również pomocna w wykrywaniu problemów związanych z układem rozrodczym samic, np. torbieli jajnikowych czy stany zapalne macicy.

Innym ważnym zastosowaniem USG w weterynarii jest diagnostyka schorzeń narządów wewnętrznych. Dzięki temu badaniu można ocenić stan serca, wątroby, nerek czy trzustki zwierzęcia. Ultrasonografia daje również możliwość diagnozowania nowotworów oraz innych zmian patologicznych w obrębie narządów jamy brzusznej oraz klatki piersiowej.

USG ma także zastosowanie w przypadku urazów i kontuzji. Dzięki niemu weterynarz może ocenić stopień uszkodzenia tkanek miękkich, jak również sprawdzić, czy nie doszło do złamań kości. Badanie to jest również pomocne przy podejrzeniu ciała obcego w organizmie zwierzęcia, np. w przypadku połknięcia części zabawki czy kamyka.

Procedura i przygotowanie do badania

Przed wykonaniem badania USG konieczne jest odpowiednie przygotowanie zwierzęcia. Najważniejszym elementem jest oczyszczenie obszaru badanego z sierści oraz nałożenie żelu, który ułatwia przewodzenie fal ultradźwiękowych. W zależności od badanego narządu weterynarz może również poprosić o zachowanie określonej diety lub na czczo przed badaniem.

Samo badanie USG jest bezbolesne i zazwyczaj nie wymaga podania żadnych środków uspokajających ani anestezji. Wyjątkiem są jednak sytuacje, gdy zwierzę jest bardzo niespokojne lub ból towarzyszący schorzeniu uniemożliwia prawidłowe wykonanie badania. W takich przypadkach weterynarz może zdecydować się na zastosowanie środków farmakologicznych w celu uspokojenia pacjenta.